Toy

Bulut pamuk şeker,

İzin şehir sokakları

Bir mağara bir ben

Bir de sen

Güldüğüm

Bir rüyaydın efendim

Duyulmaz esen ses

Hakikat güzergahları

Can tende zikreder

Dergah duvarları

Hoyrat hasat eder

Ektiği günahları

Tebessümün kaderden

Pay dağıtır efendim

Örste dövülür demir

Üzengi yolu bilir

Yanan yandığından

Muhabbet alır

Yolun aşka semâ

Vuslat zaman alır

Aşığa istikametin

Pay dağıtır efendim

Dünya sağa döner

İnsan gaflete

Bulutlar sola gider

Biz selamete

Nefis hırkadır

Koşar melâmete

Hırkamız gafletten

Pay dağıtır efendim

Güle dokunan

Gül kokusundan tanınır

Derman merhem değil

Gönül ehlinde saklıdır

Cinsinden derman arayan

Yolda kalandır

Gidişin hicrândan

Pay dağıtır efendim

Gökyüzü davetiyedir

İcabet eder kuşlar

Yokluk dolmaz

Bilir garip bakışlar

Bakışımızda bir gariplik

Bir de yolculuklar

Yokluğun gariplikten

Pay dağıtır efendim

1390 yıldır yetimiz

Bir de borcumuz

Sen gittin ya şimdi

Daha da durgunuz

Her giden ardında

Bükülür boynumuz

Göçüşün durgunluktan

Pay dağıtır efendim

Artık mağara sensiz

Ben rüyasız

Yeşil ovalar toy,

Ben farksız

Mevsimi yetmeyen,

Meyve tatsız

Hamlığım yokluğunda

Pay dağıtır efendim

Herkes gidiyor,

Toy kaldım efendim.